Lente-Equinox
We zijn opnieuw aangekomen bij dat moment dat dag en nacht even lang zijn. Licht en warmte lokken, knoppen lopen uit. Nederland heeft gekozen en we zijn nog zo’n drie weken verwijderd van het Paasfeest. Wat gaat de lente ons brengen?
Nieuw perspectief
Zet de najaarsequinox ons op een pad naar binnen, naar introspectie en contemplatie, de voorjaarsequinox nodigt ons uit om naar buiten te komen en je blik te richten op de toekomst.
Maar vooruitkijkend loop je het risico dat je het NU vergeet, dat zich in je hoofd allerlei plannen vormen waarin je je vervolgens verliest. Om vooruit te kijken heb je grond nodig.
Aarde biedt ons haar bodem waarop we onze stappen zetten.
Aarde biedt ons dat. Ze draagt ons, biedt ons haar bodem waarop we onze stappen zetten. En nu het warmer wordt – nu en dan zelfs een echte lentedag – kunnen we ook meer buiten zijn, de frisse lucht inademen, de wind door onze haren laten wapperen, de winter uit ons lijf laten zakken en wakker worden.
Continuïteit
Als er zoveel in de wereld aan het veranderen is, als zoveel onzeker wordt, als ook het weer verandert, is het fijn dat er nog altijd de seizoenen zijn. We kunnen nog altijd rekenen op de gang van de aarde om de zon.
Als we ons meer bewust zijn van deze overgangen kunnen ze ons steun en oriëntatie geven. Het helpt ons om ons meer te verbinden met de elementen, met Aarde en Lucht, met Vuur en Water, met de kosmische realiteit van het leven.
Steun en oriëntatie vind je ook in je levenspad. De lente equinox is een mooi moment om je daarop te bezinnen.
Het Levenspad
We wandelen allemaal een pad op Aarde. Het is een persoonlijk levenspad. En op dat pad komen we lastige en moeilijke, vaak ook pijnlijke momenten tegen. Maar er zijn ook prachtige momenten. Er zijn gebeurtenissen die ons overkomen en acties die we zelf in gang hebben gezet.
Om helder vooruit te kunnen kijken is het handig om ook terug te blikken. Zo wordt je pad zichtbaarder en lukt het je beter om te focussen op wat jij echt wil.
Heb je wel eens gedaan? Echt terug gekeken?
Heb je wel eens gedaan? Echt terug gekeken? Heb je wel eens nagedacht over de cruciale wendingen in je leven? Over die momenten waarop er ineens een beslissing genomen werd? Of waar je ineens een ingeving kreeg die jouw leven veranderde? Die momenten waarin je koos voor jezelf, los van wat je omgeving daarvan vond?
Wat zie je van jezelf terug als je hiernaar gaat kijken? Wat valt je op? Hoe is het om je moed en kracht te zien in de moeilijke en uitdagende momenten in je leven? Om je liefde en verbinding te voelen op de momenten dat je iets opgaf om er voor de ander te zijn?
Licht
Het is niet eenvoudig om helder en oprecht naar ons levenspad te kijken. We neigen ertoe vooral onze valkuilen en mislukkingen te zien. Onze innerlijke criticus geeft maar wat graag commentaar en door zijn ogen wordt alles grauw.
Dus hebben we licht nodig. En dat is beschikbaar!
Vanaf dit moment wordt het elke dag een beetje langer licht. Niet alleen onze ogen profiteren hiervan. Met het toenemende licht wordt alles weer nieuw. De knoppen beginnen te zwellen, de eerste plantjes komen boven de grond, vogels zijn druk bezig met hun nestjes.
Hoe is het om met nieuwe, frisse, ogen te kijken naar het pad dat achter je ligt?
En hoe is het om naar voren te kijken in vrijheid, wellicht nog zonder direct weten?
Hoe is het om naar voren te kijken in vrijheid, wellicht nog zonder direct weten?
We hoeven alleen maar een volgende stap te zetten op ons levenspad. Met aandacht en in contact met Aarde die ons onze grond verschaft. Elke stap kan ons meer verbinden met hier zijn, met er zijn. En dan ligt het pad als vanzelf voor ons open.
Het leven vieren
Het is nog donker buiten als ik door de geluiden van wind en regen de eerste vogelgeluiden lijk te horen. Ik zet de schuifdeur van mijn slaapkamer open. Ja, ze zijn er al, nu al. Een half uur later neemt het licht het over van de donkerte en barst het koor echt los. De maartse storm houdt hen niet tegen. Zij bejubelen het leven.