Sexual Assault en de Patriarchale cultuur

We kunnen de misstanden waar het gaat over wereldwijd sexueel misbruik alleen begrijpen als we deze plaatsen in een historisch-maatschappelijke context. Daar vinden we in ieder geval een aantal antwoorden op de vraag: ‘wat is hier in godsnaam aan de hand’. Juist deze context mis ik in de vele analyses niet alleen waar het gaat over misbruik maar ook over de positie van vrouwen in onze geschiedenis.

Hoe macht in het klein, macht wordt in het groot

In mijn vorige blog schreef ik over enkele kenmerken van de patriarchale cultuur en hoe scheiding en object-denken centraal staan in deze cultuur. En ik kondigde het volgende blogthema aan: macht. En wat we zien is dat macht afhankelijk is en ontstaat in de kindertijd.

Verslaving aan macht

In mijn vorige blog schreef ik over hoe macht in het klein, macht wordt in het groot. Hoe groter de macht, hoe meer anderen je nodig hebt om je macht te kunnen behouden. Mensen, zo schreef ik eerder, worden tot objecten gemaakt, inzetstukken om de macht te kunnen uitoefenen. Wat, o wat, is zo aantrekkelijk aan macht?

Macht is context gebonden

Dopamine, zo zagen we in mijn vorige blog, is een soort van ‘gelukshormoon’. Een toename van dopamine verhoogt ons gevoel van welbehagen, ons gevoel dat we goed bezig zijn. Wat dat ‘goede’ is, is contextgebonden. Macht zo zagen we, geeft veel dopamine, omdat macht in onze cultuur wordt ervaren als iets dat goed is.

Sexueel geweld, religie en spiritualiteit

We zijn terug bij het seksueel geweld dat afgelopen maanden opnieuw in het nieuws kwam. Opnieuw tonen feiten aan dat religieuze en spirituele leiders seksueel misbruik plegen en daar lange tijd mee weg komen.
In mijn vorige blog schreef ik over culturen waar macht in mindere mate of helemaal afwezig lijkt te zijn. Lijkt, want de leer die Chögiam Trungpa Rinpoche uitdraagt, hebben hij en zijn zoon die de lineage heeft overgenomen, niet kunnen leven.